Buikwandcorrectie

Foto’s
Vóór de behandeling maken de meeste klinieken foto’s voor in uw medisch dossier. Hiermee kunnen de plastisch chirurg en uzelf het resultaat na de behandeling beter beoordelen.

Elastische broek Als uw buikspieren tijdens de operatie worden ingekort, draagt u de eerste vier tot zes weken na de operatie een speciale steunende corsetband rond uw buik. Deze wordt in de kliniek aangemeten. Wanneer uw buikspieren niet ingekort zijn, dan is een stevig zittend pantybroekje vaak voldoende. Deze kunt u voor de operatie zelf aanschaffen.

Stoppen met bloedverdunners
Als u bloedverdunnende medicijnen gebruikt, vertelt de plastisch chirurg u op welk moment u met deze medicijnen moet stoppen.

Meestal wordt het volgende aangehouden:

• Aspirine (Ascal, APC, asprobruis, kinderaspirine): 7 dagen vóór de operatie stoppen.
• Sintrom(mitis): 3 dagen vóór de operatie stoppen.

Stoppen met roken
Roken vernauwt de bloedvaten en kan daardoor de wondgenezing verstoren. Het is daarom verstandig minimaal vier tot zes weken voor de ingreep te stoppen met roken.

Stoppen met alcohol
Alcohol maakt de kans op een bloeduitstorting of nabloeding groter. Daarom is het beter minstens 24 uur voor de ingreep geen alcohol te drinken.

Een buikwandcorrectie wordt meestal uitgevoerd onder narcose, of met behulp van een ruggenprik waarbij u wakker blijft. Meestal vindt er opname en een overnachting in de kliniek plaats. Vlak voor de operatie tekent de plastisch chirurg het huiddeel af dat weggenomen moet worden. Vervolgens maakt hij een horizontale snee onder de bikinilijn. Van daaruit worden huid en onderhuids vetweefsel tot aan de ribben en het borstbeen losgemaakt. De navel blijft op de onderliggende spierlaag vastzitten. De plastisch chirurg trekt de huid strak en verwijdert de overtollige huid en het onderhuidse vetweefsel. Als de buikspieren uitgerekt zijn, worden deze meteen ingekort. Om de navel weer naar buiten te laten komen, wordt een gaatje in de buikhuid gemaakt. Hierna wordt de navel ingehecht.

Het litteken loopt over de onderbuik van de buitenkant van de ene heup tot aan de buitenkant van de andere heup. Het litteken valt onder bikinilijn. Meestal ontstaat er door het opnieuw inhechten van de navel ook een litteken rond de navel.

In de wonden wordt tijdens de operatie meestal twee slangetjes (drains) aangebracht, waaraan vacuümflesjes hangen om overtollig bloed en wondvocht af te zuigen.

De buikwandcorrectie duurt ongeveer anderhalf tot twee uur.

Na de operatie is de wond afgedekt met een verband. De dag na de operatie worden het verband en de drains verwijderd. Soms blijven de drains langer zitten tot de wond niet meer veel bloed en er geen wondvocht meer lekt. De wonden worden opnieuw bedekt met een verband en afhankelijk van het wel of niet inkorten van de buikspieren, draagt u de elastische broek, de corsetband of het pantybroekje.

De eerste 24 uur na de operatie kunt u wat pijn hebben. Hiervoor krijgt u pijnstillers. De buik kan gespannen aanvullen. Dit gevoel verdwijnt geleidelijk.

Meestal hecht de plastisch chirurg de wond met oplosbare hechtingen. De hechtingen hoeven dan niet verwijderd te worden. Over de gesloten wond wordt een witte papieren pleister geplakt. Na twee dagen mag u weer douchen. De pleisters laten niet los onder de douche. Wij raden u aan niet te baden, omdat de pleisters dan kunnen verweken en loslaten. De pleisters worden na (meestal) een week verwijderd op de polikliniek.

Een oplosbare hechting kan in verloop van de tijd door de wond naar buiten komen. U kunt deze dan gewoon afknippen.

Door hoge weefselspanning kan de wond één tot twee weken na de operatie op sommige plekken wat opengaan. Hiervan hoeft u niet te schrikken. U dient de open wond twee keer per dag (’s ochtends en ’s avonds) met de douchekop te spoelen en daarna te verbinden. De plekken sluiten vanzelf weer in de loop van vier tot acht weken. U moet de wond na het spelen bedekken met een vettige gaas met daar overheen een gewoon gaasje. Het vettige gaas zorgt ervoor dat bij verwijderen van het verband de wond niet steeds open getrokken wordt. Het gewone gaas neemt eventueel lekkend bloed en vocht op.

De eerste vier tot zes weken na de operatie heeft de buikwand rust nodig om te genezen. Daarna kunt u geleidelijk uw werkzaamheden hervatten en weer sporten. Probeer te voorkomen dat u veel moet hoesten, persen, tillen of bukken. Dit geeft namelijk een hoge druk op de wond en kan de wondgenezing verstoren. Om verkleuring van de littekens te voorkomen dient drie tot zes maanden lang de littekens goed tegen zon te beschermen. Dit doet u door niet in de directe zon of zonnebank te gaan of een zonnebrandmiddel met hoge beschermingsfactor te gebruiken.

Na drie tot twaalf maanden is het eindresultaat bereikt. De meeste mensen zijn tevreden over het resultaat. In sommige gevallen verslechtert het resultaat in de loop van de tijd weer, bijvoorbeeld door gewichtsveranderingen of door het geleidelijk opnieuw uitrekken van uw buikhuid en -weefsel. Indien u dit als erg storend ervaart is het vaak mogelijk dit nogmaals te corrigeren.

Een buikwandcorrectie is een grote maar veilige en betrouwbare chirurgische ingreep, die ervoor zorgt dat het overtollige overhangende buikwandweefsel verdwenen is. De vorm van de buik verandert vaak niet. Als u reeds een sterk bolle buik had vanwege een grote buikinhoud, bijvoorbeeld door vetophoping in de buik, verandert deze vorm niet.

De littekens van een buikwandcorrectie lopen rond de navel en dwars op de onderbuik. Vaak vallen ze binnen de ondergoed- of bikinilijn. Door de buikwandoperatie is ook de schaamheuvel gelift en vaak ook wat verkleind.

Er kan een kleine richel blijven bestaan bij het litteken op de onderbuik. De reden hiervan is dat de buikwand boven het litteken vaak wat meer onderhuids vet heeft dan het liesgebied onder het litteken.

Na een behandeling kunnen complicaties altijd optreden. Een nabloeding (bloeden van of uit het operatiegebied) of een wondinfectie zijn de meest voorkomende complicaties, ook al komen ze zelden voor.

Van een buikwandcorrectie zijn de volgende specifieke complicaties bekend:

• Soms komt na een buikwandcorrectie een meer dan normale nabloeding voor, waardoor of de buikwand dikker wordt en meer gespannen aanvoelt of waardoor de drains veel bloed opvangen. Een nabloeding gebeurt meestal binnen de eerste uren na de operatie. Als er sprake is van nabloeding, dan zult u opnieuw geopereerd moeten worden om het bloed te verwijderen en het bloeden te stoppen. Een nabloeding is met een operatie goed te verhelpen.
• De wond kan gaan infecteren. Dit komt niet vaak voor. Als dit gebeurt, treedt het vaak pas na één tot twee weken na de operatie op. U voelt zich dan ziek en de wond kan opengaan en pus en oud bloed gaan lekken. Wanneer u zich ziek gaat voelen, de wond rood wordt en/of als u koorts krijgt, moet u contact opnemen met de plastisch chirurg.
• Er bestaat een kleine kans op versterf (necrose) van de wondranden bij de littekens, ook bij de navel. Ook kan er wondvocht lekken door het versterven van onderhuids vetweefsel. Vaak wacht de plastisch chirurg het af tot het verstorven weefsel opgedroogd is en eraf valt, maar soms moet het operatief worden verwijderd. De wond wordt daarna vaak opengelaten en dient twee keer per dag gespoeld te worden totdat de wond zelf spontaan genezen is.
• Door het verwijderen van overtollig huid en vet bestaat de kans dat de navel niet meer precies in het midden ligt.
• Het dwarse litteken op de onderbuik loopt mogelijk niet geheel recht. De reden hiervoor is dat uw buikwand voor de operatie ook niet symmetrisch was.
• De huid in het gebied onder navel en bij het litteken is vaak verminderd of verdwenen. Dit geeft weinig klachten. Vaak herstelt het iets in verloop van jaren.
• Na een buikwandcorrectie kan er wat overtollige huid aanwezig zijn op de heupen. Meestal trekt dit na verloop van tijd weg. Soms is een correctie nodig. Meestal kan dit onder plaatselijke verdoving worden gedaan.
• Soms valt het resultaat tegen.

Belt u in ieder geval bij:

• aanhoudend nabloeden uit de wond of uit het operatiegebied
• fors toenemende zwelling van de wond of het operatiegebied
• pijn, als de pijnstillers niet helpen of de pijn zelfs toeneemt
• roodheid en enige zwelling van de wond
• gevoel van ziek zijn en/of koorts, hoger dan 38° (via de anus gemeten)
• aanhoudende misselijkheid
• niet kunnen plassen, terwijl u wel normaal drinkt
• ongerustheid of twijfel